ŞİİR-EYLÜL

Eylül'dü .
Dalından kopan yaprakların,
Sararan yanlarına yazdım adını.
Sahte bir gülüşten ibarettin oysa.
Ve hiç bilmedin ellerimin soğuğunu....
Eylül'dü.
Di'li geçmiş bir zamandı yaşadığımız,
Adımlarımızın kısalığı bundandı.
Bundandı gözlerimin durgunluğu .
Sarı sıcak cümlelerde sözün kadar yalan,
Ellerin kadar ıssız,
Sen kadar zamansız molalar veriyordum.
Ve çocuksu bir bencillikti hüznümüz.
Eylül'dü.
İzlerini çizdiği zaman ansızın gidişin,
Şimdi yoktu bir anlamı suskunluğun.
Çırılçıplak kalakaldım sessizliğin orta yerinde.
Sonra sesime yankı vermeyen uçurumlar kıyısında,
Yürüdüm bir zaman.
En çok sesini aradım.
Gözlerinse asılı bıraktığın yerdeydiler hala.
Gözlerini sildi zaman ..
Dedim ya ...
Eylül'dü.
Savruluşu bundandı kimsesizliğimin ..

Zafer Akkaş