dinleeeeee
şarkı sözü
O kanadı kırık bir kuştu
Beyaza vurulmuştu
Kimseler görmedi başka renk sevdiğini
Kimseler görmedi kirlendiğini
Kendini martılarla bir tutma derdim
Senin kanatların yok
Düşersin yorulursun
Beni böyle bırakıp gitme ne olursun
O kanadı kırık bir kuştu
Gülümserken vurulmuştu
Kimseler görmedi öpüştüğünü
Kimseler görmedi kirlendiğini
Adı nevin, şarap içer
Yağmur giyerdi geceleyin
Adı nevin, şarap içer
Hüzün kokardı geceleyin
O şehrin bütün sokakları dar yapılmıştı
Biz yan yana yürümeyelim diye
İnsanları dar yapılmıştı
Ama biz yürürdük yan yana
Yana yana yürürdük
Adı nevin, şarap içer
Yağmur giyerdi geceleyin
Adı nevin, şarap içer
Hüzün kokardı geceleyin
Adı nevin, şarap içer
Ve ağlardı geceleyin
bu da şiir sözleri
YENİK SERÇE (ADI NEVİN)
Yaban
ve asi
dağlara dağılan taylar gibi.
ve yangın
gençliğinin alazında ışıltılı bıçaklar gibi.
Adana’da yollara dizilmiş garlarda,
çığlık çığlığa peronlarda
çocuklar gibiydi gözleri.
Adı Nevin,
şarap içer, rüzgâr giyerdi geceleyin…
O, kanadı kırık bir kuştu,
beyaza vurulmuştu;
kimseler görmedi bir başka renk sevdiğini.
Kimseler…Görmedi kimseler kirlendiğini…
Adı Nevin,
hüzün kokar ve korkardı geceleyin…
“Kendini martılarla bir tutma” derdim;
“senin kanatların yok.
düşersin, yorulursun,
beni koyup koyup gitme ne olursun! ”
O, kanadı kırık bir kuştu,
gülümserken vurulmuştu.
Kimseler görmedi uçtuğunu.
Kimseler…Görmedi kimseler öpüştüğünü…
Adı Nevin,
özlem tüter ve çağlardı geceleyin.
“Işığın” diyordu: Kırılıp düştüğü yerlerden geliyorum;
karanlık kördü ve acımasız…
Ellerimle kırdım ben de kalan kanatlarımı;
kanatlarımı kanatmaktan geliyorum…
O bir yenik serçeydi sıkılınca ağlamaya çıkardı.
Sonra da çift çıkardık;
kar yağardı, biz dinlemez, çıkardık!
O kentte bütün sokaklar biz yan yana yürümeyelim diye dar yapılmıştı,
insanlar dar yapılmıştı, çıkardık!
Kar durmazdı, üşüşürdü saçlarına ve hep bir şeylere ağlardı o karlı havalarda…
Avurtlarına çarpan kar taneleri,
gözyaşlarının sıcaklığına çarpıp erirdi…
Erirdi…
Biz yan yana, yana yana… Yana yana!
O bir yenik serçeydi sıkılınca ağlamaya çıkardı,
ben yürüsem bütün yollar ona çıkardı…
Gitti… Kanatları yüreğimdeydi.
Kalan, elimde minyatür bir kuş şimdi.
Yitirdim o aşkın kimliğini;
h ü k ü m s ü z d ü r…
Adı Nevin,
ihaneti tutuşturduk bir sabahleyin!
Yılmaz ODABAŞI
