ÇAY

Biliyor musun bu aralar “Çaya” taktım,

Yatıp kalkıp çay içiyorum..

Yok yok,

Ben çay değil,aslında seni içiyorum..

Çayda buluyor kendimi

Dilimden sen oluyor çıkıyor kelimeler..

Boğazımda düğümlenir,kokmuyor değilim..

Yudum yudum sindiriyorum..

Çay ya işte.

Dindirmese de iyi hissettiriyor..

Ve bazen çay;

Umutsuzlukları yeniden demleyip,

Umuda varmaktır..

Şairinde dediği gibi;

“Çay içiyorsanız,bitmemiş bir şey vardır hala.”

Bitmiyorsun işte..

“Biliyormusun aslında çay içişim bu yüzdendir,

Ve bu yüzden yazıyorum seni,çünkü bitmiyor kelimelerdeki sen”